Ηταν
η δεκαετία του 60 όταν ο μπάρμπα Νίκος Κουτσιούκης έδινε για πρώτη φορά
λύση στη μέχρι τότε απομόνωση του Γκολφαρίου , τοποθετώντας πάνω από
τον Αχελώο δύο συρματόσχοινα και ένα κουβούκλιο με ρουλεμάν που έδινε
τη δυνατότητα να έχουμε πρόσβαση προς τον πολιτισμό .
Επακολούθησε αργότερα η κατασκευή από τους Γκολφαριώτες του κρεμαστού γεφυριού που υπάρχει ακόμη και σήμερα , ποιος θα το φανταζόταν τότε ότι 40 χρόνια αργότερα θα ήταν και πάλι χρήσιμο .
Στη συνέχεια έπρεπε να ενεργοποιηθεί ένας «μεγάλος απόδημος Γκολφαριώτης» ο Λάζαρος Τσιουπράς που δούλεψε για το χωριό του και κατασκευάσθηκε ένας υποτυπώδης δρόμος στον κακοτράχαλο τόπο, δεν άντεξε όμως στην ορμή του Αχελώου , με τη βοήθεια βέβαια και των έργων της ΔΕΗ ο δρόμος καταστράφηκε .
Τη λύση έδωσε πάλι το κρεμαστό γεφύρι , παράλληλα όμως πολλοί άνθρωποι τότε κινητοποιήθηκαν και πέτυχαν την κατασκευή από τη ΔΕΗ της πολυπόθητης επί δεκαετίες γέφυρας, ανταποδοτικά για την καταστροφή που προκάλεσε .
Η χαρά και η ανακούφιση όμως δεν κράτησε για πολύ, το 2010 πάλι από την ορμή του Αχελώου με τη βοήθεια αυτή τη φορά της κλασσικής ελληνικής προχειρότητας, η γέφυρα κατέρρευσε .
Αυτή τη φορά κινητοποιήθηκαν περισσότεροι άνθρωποι, η τεχνολογία βοήθησε να γίνει το πρόβλημα ευρέως γνωστό, Γκολφαριώτες και όχι μόνο έτρεξαν, δημοσιοποίησαν το θέμα , μίλησαν με υπευθύνους , παράλληλα έγιναν από πολλούς πολιτικούς όλων των κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του σημερινού συμπατριώτη μας πρωθυπουργού , επερωτήσεις στη βουλή .
Η περιφέρεια Θεσσαλίας ανταποκρίθηκε, εξοικονόμησε τμηματικά τα απαραίτητα κονδύλια και η πολυπόθητη γέφυρα μετά από πέντε χρόνια ξανακατασκευάστηκε και πάλι οι Γκολφαριώτες έχουν το αυτονόητο, την πρόσβαση στον πολιτισμό .
Από αυτό το βήμα της εκφράζουμε ένα τεράστιο ευχαριστώ .
Εμείς οι Γκολφαριώτες ευχαριστούμε και ευγνωμονούμε επίσης όλους αυτούς τους ανθρώπους που συνέβαλαν στην κατασκευή της, δεν θα αναφερθώ σε ονόματα γιατί μπορεί να παραλείψω κάποιους και δεν θα το ήθελα .
* Η φωτογραφία είναι του Γιώργου Τσιουπρά, ο οποίος με συνέπεια πάντοτε μας ενημέρωνε φωτογραφικά για την εξέλιξη των έργων.
Θανάσης Αποστολίκας .
Επακολούθησε αργότερα η κατασκευή από τους Γκολφαριώτες του κρεμαστού γεφυριού που υπάρχει ακόμη και σήμερα , ποιος θα το φανταζόταν τότε ότι 40 χρόνια αργότερα θα ήταν και πάλι χρήσιμο .
Στη συνέχεια έπρεπε να ενεργοποιηθεί ένας «μεγάλος απόδημος Γκολφαριώτης» ο Λάζαρος Τσιουπράς που δούλεψε για το χωριό του και κατασκευάσθηκε ένας υποτυπώδης δρόμος στον κακοτράχαλο τόπο, δεν άντεξε όμως στην ορμή του Αχελώου , με τη βοήθεια βέβαια και των έργων της ΔΕΗ ο δρόμος καταστράφηκε .
Τη λύση έδωσε πάλι το κρεμαστό γεφύρι , παράλληλα όμως πολλοί άνθρωποι τότε κινητοποιήθηκαν και πέτυχαν την κατασκευή από τη ΔΕΗ της πολυπόθητης επί δεκαετίες γέφυρας, ανταποδοτικά για την καταστροφή που προκάλεσε .
Η χαρά και η ανακούφιση όμως δεν κράτησε για πολύ, το 2010 πάλι από την ορμή του Αχελώου με τη βοήθεια αυτή τη φορά της κλασσικής ελληνικής προχειρότητας, η γέφυρα κατέρρευσε .
Αυτή τη φορά κινητοποιήθηκαν περισσότεροι άνθρωποι, η τεχνολογία βοήθησε να γίνει το πρόβλημα ευρέως γνωστό, Γκολφαριώτες και όχι μόνο έτρεξαν, δημοσιοποίησαν το θέμα , μίλησαν με υπευθύνους , παράλληλα έγιναν από πολλούς πολιτικούς όλων των κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του σημερινού συμπατριώτη μας πρωθυπουργού , επερωτήσεις στη βουλή .
Η περιφέρεια Θεσσαλίας ανταποκρίθηκε, εξοικονόμησε τμηματικά τα απαραίτητα κονδύλια και η πολυπόθητη γέφυρα μετά από πέντε χρόνια ξανακατασκευάστηκε και πάλι οι Γκολφαριώτες έχουν το αυτονόητο, την πρόσβαση στον πολιτισμό .
Από αυτό το βήμα της εκφράζουμε ένα τεράστιο ευχαριστώ .
Εμείς οι Γκολφαριώτες ευχαριστούμε και ευγνωμονούμε επίσης όλους αυτούς τους ανθρώπους που συνέβαλαν στην κατασκευή της, δεν θα αναφερθώ σε ονόματα γιατί μπορεί να παραλείψω κάποιους και δεν θα το ήθελα .
* Η φωτογραφία είναι του Γιώργου Τσιουπρά, ο οποίος με συνέπεια πάντοτε μας ενημέρωνε φωτογραφικά για την εξέλιξη των έργων.
Θανάσης Αποστολίκας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου