Το χορευτικό της Νεράιδας στις εκδηλώσεις μνήμης, στο Κομμένο Άρτας .

Άριστες εντυπώσεις άφησε το χορευτικό της Νεράιδας στις εκδηλώσεις μνήμης που έγιναν στο μαρτυρικό χωριό Κομμένο της Άρτας. Το χορευτικό συμμετείχε σ’ αυτές τις εκδηλώσεις γιατί και στη Νεράιδα οι Γερμανοί άφησαν τα σημάδια της θηριωδίας και κτηνωδίας τους. Καίγοντας πάνω από το μισό χωριό, εκτελώντας πέντε ανυπεράσπιστους κατοίκους, καίγοντας ακόμα και το μοναστήρι της Αγίας Κυριακής, μαζί με εννιά τραυματίες αντάρτες που βρίσκονταν μέσα και εκτελώντας άλλους τέσσερις κατοίκους της περιοχής. Όλα αυτά συνέβησαν στις 31 Οκτωβρίου του 1943 .

Το νεοσύστατο χορευτικό της Νεράιδας χόρεψε αντιπροσωπευτικούς χορούς της περιοχής των Τζουμέρκων. Τραγούδια του έρωτα και της αγάπης. Γιατί ο έρωτας και η αγάπη είναι από τα ωραιότερα αγαθά που προίκισε η φύση τον άνθρωπο. Είναι η συνέχεια της ζωής, ακόμα και απέναντι στις κτηνωδίες και τη φρίκη του πολέμου. Στο τέλος το χορευτικό χόρεψε το τραγούδι «Για μένα βρέχουν τα βουνά», που προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση. Ήταν αφιερωμένο στον τραγικό πατέρα, το Θόδωρο Μάλλιο, που οι Γερμανοί στις 16 Αυγούστου του 1943 δεν σεβάστηκαν τη χαρά του,τη χαρά της οικογενείας του, και τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ μαζί με όλους τους καλεσμένους, και στη συνέχεια ένα ολόκληρο χωριό το μετέτρεψαν σε ολοκαύτωμα.

«Εδώ σωπαίνουν τα πουλιά, σωπαίνουν κι οι καμπάνες,
σωπαίνει κι ο πικρός Ρωμιός μαζί με τους νεκρούς του».

Η σφαγή του μαρτυρικού Κομμένου πέρασε στην ιστορία. Η μνήμη όμως καίει άκαυτη βάτος. Για να μαθαίνουν οι ηγέτες που κυβερνούν και να θυμούνται οι λαοί. Γιατί λαός που ξεχνάει δεν έχει μέλλον.
Μνήμη του λαού μου σε λένε Άγιο Κομμένο.
Η λαϊκή ζυγιά, με τον κορυφαίο έλληνα μουσικό, Νίκο Φιλιππίδη έπαιξαν το πρώτο μέρος λίγο χαμηλά. Σαν ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των 317 αθώων θυμάτων. 

Σπύρος Νεραϊδιώτης .