Της ΒΑΝΑΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ . Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" . Σαββάτο 10-10-2009 .
Προς το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων εκτρέπει η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας το πολυδιαφημισμένο πλην πολύπαθο έργο του Αχελώου, για το οποίο διατυπώνει έντονες επιφυλάξεις ως προς το κατά πόσον εναρμονίζεται με τις κοινοτικές οδηγίες.
Υστερα από αλλεπάλληλες συνεδριάσεις και πολύμηνη καθυστέρηση, η Ολομέλεια αποφάσισε να στείλει σειρά προδικαστικών ερωτημάτων στο Δικαστήριο του Λουξεμβούργου προκειμένου να κριθεί εάν ο νόμος Σουφλιά (3481/06) για την εκτροπή του Αχελώου προς τον θεσσαλικό κάμπο παραβιάζει κοινοτικές οδηγίες που αφορούν τη διαχείριση, εκμετάλλευση και προστασία των υδάτινων πόρων, την κατασκευή έργων σε προστατευόμενες περιοχές από διεθνείς συμβάσεις (Natura) κ.λπ. Ο επίμαχος νόμος με τον οποίο εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι, «ξεκλείδωσε» το έργο, το οποίο είχε παγώσει με αλλεπάλληλες αποφάσεις του ΣτΕ που ξεκινούν από το 1994.
Η πλειοψηφία των δικαστών ξεπέρασε τον σκόπελο να απορριφθούν ως απαράδεκτες οι προσφυγές τοπικών φορέων και περιβαλλοντικών οργανώσεων κατά της εκτροπής, κρίνοντας ότι μπορεί να εξεταστούν διότι προσβάλλουν διοικητική πράξη και συγκεκριμένο έγγραφο με το οποίο η διοίκηση (28.6.2006) καλούσε τον ανάδοχο του έργου να προχωρήσει τις εργασίες. Πάντως, μειοψηφία οκτώ, συμβούλων αποδοκιμάζει την πρακτική του ΥΠΕΧΩΔΕ να καταργεί με τυπικό νόμο, κατά παράβαση του Συντάγματος, προηγούμενες αποφάσεις του ΣτΕ που είχαν βάλει φρένο στην εκτροπή.
Το ΣτΕ με την πολυσέλιδη απόφασή του, που δημοσιεύτηκε χθες (εισηγήτρια ήταν η σύμβουλος Αικατερίνη Σακελλαροπούλου), αμφισβητεί έντονα το γεγονός ότι δεν έγινε δημόσια διαβούλευση κατά τη διάρκεια ψήφισης του νόμου Σουφλιά, όπως απαιτεί η κοινοτική οδηγία. Μεταξύ των ερωτημάτων που θέτει προς το ΔΕΚ είναι εάν με βάση την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης μπορούν οι εθνικές αρχές να δώσουν άδεια για την υλοποίηση ενός σχεδίου εκτροπής ύδατος εντός μιας περιοχής Natura 2000, παρά τις αρνητικές επιπτώσεις του και χωρίς τον προβλεπόμενο από την ευρωπαϊκή νομοθεσία στρατηγικό σχεδιασμό. Και ακόμη εάν οι αρδευτικοί κυρίως λόγοι που επικαλείται η διοίκηση, μπορούν να αποτελέσουν το επιτακτικό δημόσιο συμφέρον που απαιτεί η κοινοτική οδηγία προκειμένου να επιτραπεί η εκτροπή. Ερωτά, επίσης, εάν είναι δυνατόν να συνεχιστεί το έργο «όταν σε όλες τις μελέτες που περιλαμβάνονται στον φάκελο διαπιστώνεται η παντελής έλλειψη στοιχείων για την ορθοπανίδα της περιοχής».
Στο ΣτΕ έχουν προσφύγει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτωλοακαρνανίας, οι Δήμοι Αγρινίου, Μεσολογγίου, Αιτωλικού, Ινάχων και Οινιάδων, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αιτωλοακαρνανίας κ.ά., με αίτημα την ακύρωση του νόμου Σουφλιά αλλά και της απόφασης του ΥΠΕΧΩΔΕ, που ανέθεσε και πάλι στην εταιρεία «Μηχανική» την αποπεράτωση του υδροηλεκτρικού φράγματος της Συκιάς, συνολικού προϋπολογισμού 170 εκατ. ευρώ, το οποίο αποτελεί τμήμα των έργων της εκτροπής του Αχελώου.
Το Δ' Τμήμα του ΣτΕ τον περασμένο Απρίλιο είχε παγώσει τα έργα για το φράγμα στη Συκιά, αλλά ο νόμος του 2006 άναψε το «πράσινο φως» για τη συνέχισή τους, ενώ η Ολομέλεια του ΣτΕ είχε μπλοκάρει το περασμένο καλοκαίρι, για τρίτη φορά, τα έργα στο σύνολό τους, ακυρώνοντας τη σχετική υπουργική απόφαση του 2005, λόγω έλλειψης περιβαλλοντικών όρων και απαιτώντας από τη διοίκηση μελέτη διαχείρισης των υδάτινων πόρων της περιοχής, όπως προβλέπει η νομοθεσία. *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου