Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Πρέπει πρώτα να βρούμε και τον Μυλωνά .

Το πλυντήριο της φύσης .
Στις δριστέλλες καταφεύγουν πολλοί Τρικαλινοί για να πλύνουν χαλιά και σκεπάσματα
Οι δριστέλλες είναι βιολογικά πλυντήρια, κατασκευασμένα από φυσικά υλικά. Δεν χρειάζονται ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε απορρυπαντικά και μπορούν να πλύνουν ρούχα, κάθε λογής υφάσματα, ακόμη και χαλιά, αποκλειστικά και μόνο με τη δύναμη και την ορμή του νερού. Δεν πρόκειται για νέο τεχνολογικό επίτευγμα, αλλά για την παραδοσιακή δριστέλλα ή νεροτριβή, έναν ευρηματικό μηχανισμό, που κατασκευάζονταν γύρω στα 1900, σε ορεινές περιοχές με έντονη την παρουσία του νερού. Η κα Χρυσούλα Καραβίδα, είναι ιδιοκτήτρια της δριστέλλας στην Παλαιοκαρυά του Δήμου Πύλης. Εδώ και χρόνια είναι υπεύθυνη για τη λειτουργία ενός από τους πλέον γραφικούς χώρους του νομού Τρικάλων. Όπως μας είπε, η περίοδος του φυσικού πλυντηρίου ξεκίνησε από τα τέλη Απριλίου. Όσο περνά ο καιρός και μπαίνουμε στους μήνες του καλοκαιριού, όλο και περισσότεροι Τρικαλινοί, την επισκέπτονται για να πλύνουν τα κλινοσκεπάσματα, τα χαλιά κτλ, συνδυάζοντας τις εργασίες καθαριότητας με την απόλαυση του φυσικού τοπίου. Το κάθε φυσικό πλυντήριο που βάζει κανείς στοιχίζει 5 ευρώ μαζί και με τη χρήση του στεγνωτηρίου. Για το λόγο αυτό, όπως ανέφερε και η κα Καραβίδα, φέτος, σε δύσκολους οικονομικούς καιρούς, φαίνεται ότι ο κόσμος, όλο και περισσότερο κόσμος, επισκέπτεται τη δριστέλλα. Βέβαια, οι δριστέλλες είναι κάτι παραπάνω από απλά φυσικά πλυντήρια. Η χρησιμότητά τους, πέρασε στο σήμερα κρατώντας ζωντανές τις μνήμες παλαιότερων εποχών. Σε κάθε ορεινή γωνιά του νομού, θα βρει κανείς ευτυχώς ακόμη, τις γραφικές δριστέλλες να δροσίζουν μέσα στο κατακαλόκαιρο τους χειμωνιάτικους θησαυρούς των νοικοκυριών μας. Το μέλλον όμως είναι αβέβαιο. Πολλοί από τους παραδοσιακούς τεχνίτες του φυσικού πλυσίματος, προβληματίζονται ότι ίσως μετά από δέκα χρόνια, υπάρξει και ημερομηνία λήξης για την τέχνη τους. Σε κάθε περίπτωση, επιστρέφοντας στο σήμερα απολαμβάνει κανείς πολλαπλά οφέλη από το να επισκεφθεί μία δριστέλλα. Όπως στην περίπτωση της Παλαιοκαρυάς. Τα πυκνά πλατάνια, ένα κρύο αναψυκτικό στο ταβερνάκι δίπλα από τη δριστέλλα, ο νερόμυλος που λειτουργεί αδιάκοπα, και η δροσιά του τρεχούμενου νερού, είναι ιδανική εικόνα και αίσθηση καλοκαιριού. Και μόνο γι΄αυτό, αξίζει έστω και μία φορά να επισκεφθεί κανείς μια δριστέλλα για να κλέψει μέσα από το κατακαλόκαιρο λίγο από τη δροσιά της.
Της ΕΛΕΝΗΣ ΧΟΛΕΒΑ . Η ΕΡΕΥΝΑ 17 Ιουνίου 2010, αρ. φύλλου 15526, σελίδα 17 .

Δεν υπάρχουν σχόλια: